|
یک شنبه 20 / 2 / 1392برچسب:, :: 14:50 :: نويسنده : عاطفه
هرچقدر در درون دیگری رخنه کنید.باز هم هرگز نخواهید توانست روح اش را لمس کنید...سفر شما چرخشی است بر روی مدارخارجی روح او... اگر میخواهید با اقیانو س را آب می افتد در آن حل میشود وبا آن یکی میشود حتی وقتی عشق بازی میکنید باز هم قادر نیستیدبه درونی ترین عمق طرف مقابل دست پیدا کنید مشکل اصلی بین عشاق این است که فکر میکنند که خیلی به هم نزدیک شده اند ولی تجربه ثابت کرده که همواره از هم دورند هرجه نزدیکتر ونزدیکتر میشوند میبینند نردیکی واقعی غیر ممکن است...بین دونفر همواره فاصله ای میماند برای همین است که عشق به دیگری هرگز رضایت کامل همراه ندارد عشق فقط وقتی کامروایی کامل همراه دارد که برای خداوند پایه گذاری شود.آنجا خدا تویی کس دیگری نیست تو او هستی و او توست!! آنجا فاصله کاملا از بین میروداین فجربه اسمش معرفت است...این فجربه را فقط خود فرد میتواند داشته باشد.خود شناسی تنها دانش است .باقی همه اطلاعات است .معرفت وخودشناسی ان دانشی است که هر فرد خودش به تنهایی آن را مزه میکند.واین بدون تجربه شخصی غیر قابل دست یافتن است... بقیه در پست بعدی نظرات شما عزیزان: 
 |
|||||||||||
